|
Post by CursedFeanor on Sept 11, 2006 4:09:58 GMT 3
Son üç gün Tanıdık ses ile kendine gelmişti.Nehrin yanından ayrılış…Arien dostu,ona seslenmişti.kısa bir konuşma ve içlerinde yanan alevlerle bir yürüyüş.Işık saçarak.Onlara katılan Yeşil orman aşığı dostu diogenes,uzun konuşmalar…,.prens Wenthorn’un onları izleyişi….bir de ozan Muile’nin müzikleri….. üç gün geçmişti.Son üç gün yeşil orman’da bir gezintide…
Muile sanki tüm Yeşil Orman’a söylüyor gibiydi.CursedFeanor’un yanı başında, ormanda bir gezintide.Tıpkı Yeşil Orman’ın istediği gibi.Yeşil Orman istediğini bazen belli ederdi ve ozan bunu anlardı.Mandolininden bazen sihirli,bazen sadece etkili melodileri döküverirdi.Ve bu sefer kralının istediğini çalmıştı.
Ateşin başında kralı ve onun dostları için çalmayı sürdürdü Muile.Son üç gün unutulmayacaktı.Ortadünya seslere kulaklarını kapatmayacaktı,biri diğerine söyleyecek herkes yeniden konuşacaktı.Son üç gün unutulmayacaktı.Yeşil Orman’dan başlayan sesler Ortadünya’yı tekrar canlandıracaktı. Son üç gün bir umuttu aslında,bir kıvılcım kalplerde.
Ve Feanor gecenin getirdiği yıldızlara bakarak ve Muile’nin müziklerini dinleyerek bir uykuya daldı.Son üç gün yaşadığını hissetmişti ve bu yüzden uyuyabilmişti seneler sonra.Son üç gün, son kalanlarla, Yeşil Ormanda bir gezintide……
|
|
|
Post by CursedFeanor on Sept 12, 2006 21:03:53 GMT 3
Rüyalar Şimdi bir müzikle gidilen ve kaybolunan dünyalar.Hepsi bir yerde rüyalarda.Muile’nin müziği güzel bir dünya açmıştı önüne Feanor’un.Uzak yıldızı görmüştü,o narin yüzü gülümseyen bakışları ile.Heyhat birden müzik değişti “Elenhaira,hayır,hayır,HAAAAAAYIIRRRR”.Artık onu göremiyordu.Rüyalar bin bir yalan,rüyalar seni kandıran……
Ateşin ruhu uyuyordu şimdi,Muile’nin müziği kesilmişti,Yeşil Orman’dan şarkılar yükselmiyordu.Huzur nereye gitmişti.Rüyalar bin bir yalan…..Görebildiği kapılar havada uçuşan.Açacak gücü bulduğunda birini…NEFRET sadece savaş.O kadar yalın ki öldür,öldür çünkü onlar sana acımayacak.öldür öldür çünkü onlar her şeyini alacak.Feanor şimdi ateşin farklı renklerini sergiliyordu,savaşa ait olanları…
“Baba,hayır,HAYIRRR…Morgoth!MORGOTH!!!! Andım olsun sonsuza dek ellerim yakanda……”.Rüyalar rüyalar…… Dev bir ordu,esen sert rüzgar.Tam bir sesizlik ve bunu bozacak olan.Melkorun derinden gelen sesi.Orklar,Haradlılar,korsanlar,troller,balroglar,Nazguller hep birden cevap verirler “NEFRETT”….Tekrar sesizlik…..rüyalar…….kral Feanor, bir Noldor sancağına bakıyor.Üzerinde Valinor’un iki ağacının olduğu sancak.Onlardan aldığı güçle haykırıyor “Sonsuzluk,sonsuzluk…..” yaylar geriliyor.Ve emir geliyor “her şeyiniz için savaşın,saldırın!” binlerce ok kapkara yapıyor gökyüzünü ve çığlıklar başlıyor….Nefret,nefret….
Sonu gelmeyeceğini biliyor CursedFeanor bunun.Bir şekilde Melkor’a ulaşıyor ve onu kapının dışına çekiyor.Kapı hızla kapanıyor.Savaşın gürültüsü ile birlikte…rüyalar sonra Melkor’u da kaybediyor, gözünün önünden buhar oluyor.Bir başka kapıyı deneme vakti,uçuyor boşlukta kapılar binlerce.Ve ulaşıyor birine,kilitli değil.Dev bir salon…..Melkor karanlıklar içinde tahtında oturuyor,Başında silmarillerin olduğu tacı….CursedFeanor rüyasında sayıklıyor “Biliyorum,bu bir hayal,hatırlıyorum…..”… rüyalar….. Melkor’un iğrenç kahkahaları, sonra karanlık……
Muile CursedFeanor’a dikkatle bakıyor ama onu uykusundan uyandırmaya cesaret edemiyor.Sadece huzur veren bir müzik çalmaya karar veriyor.Mandolininden notalar dökülmeye başlıyor…..Rüyalar….. Feanor bu sefer müziğin etkisiyle olacak kendini dost topraklarda buluyor.Kapılar kaybolmuş huzur yaraları sarmaktadır…”Elenhaira,çok üzgünüm,çok” “Dostlarım nerede,sözü edilen orman nerede….” Ve bir Vala cevap veriyor.Tabii ki Nienna “Mandos’un salonlarından uzakta,OrtaDünya’da.Sevgi için saygı için yaşıyorlar……” ……rüyalar……
Uzun uykusu boyunca çalmaya karar vermişti Muile,kralının huzuru için bunun yapılması gerektiğine inanıyor gibiydi.Şimdi çaldığı bir elfin yaşamıyla ilgiliydi.sıradan bir elfin,kralına inanan,onun için her şeyi göze alan,her yere giden…Bu şarkını sonunda sonbaharı andıran bir şarkı uzaklardan duyuldu “Galadriel’s song” isimli bu şarkıyı biliyordu Muile ve sadece dinledi,mandolinini ayarlıyordu.Bu şarkı biterse hazır olmalıydı.Dökülen yapraklarla ilgili bir şarkı söyleyip çalacaktı……….Feanor şimdi uzaklardan gelen sevgiyi hissediyordu.Hepsi bu…rüyalar..... Rüyalar bin bir yalan,rüyalar seni kandıran….
|
|
|
Post by CursedFeanor on Sept 13, 2006 21:55:28 GMT 3
Hayata dönüş,bir şenlik: CursedFeanor: Muile Tüm orman dinliyor gibiydi.Birbiri ardına parçalar çaldı ozan.Söyledi,kalbini kattı.Sırf kralı huzur içinde olsun diye.Greensleeves'i istemişti Feanor,onu farklı biçimlerde çaldı.Sanki farklı biri çalıyormuşcasına her defasında...Ve Muile biliyordu ormanda yalnızlık ne demekti,şarkılarını dinleyenlerin yüzünde bir tebessüm bırakacaktı.....
Muriel: Cecowen gittikten sonra Muriel Çardaktaki tabak ve bardakları kaldırdı.İçeri geçti bahçe serinlemişti.İçeri girip sabah giydiği kıyafetlerinin yerine çok sevdiği beyaz elbisesini giydi üzerine beyaz şalını da alarak bahçeye çıktı hadi topak orman da dolaşalım diye köpeğine seslendi.Köpek zıplayarak sahibinin yanına geldi.Bahçe kapısını örtüp ormanda yürümeye başladı. Ne kadar uzun zaman oldu diye düşünürken bir zamanlar dedesi hayattayken söylediği parçalardan birini farkında olmadan söylemeye başladı ne parçanın adını hatırlıyordu ne de dedesinin bu parçayı ne vakit söylediğini.Bilinçsizce mırıldanıyordu parçayı...
CursedFeanor: ......Mandolin...... .......madolin sihirliydi,Muile tellere dokunmaya devam etti........
Muriel: Muriel sanki büyülenmiş gibi parçayı söylemeye devam etti ormanda ağır ağır ilerliyor adımları ondan bağımsız hareket ediyordu sanki. Ormanda olmak hiç bu kadar huzur vermemişti ona...
CursedFeanor: Feanor'un sevdiği parça defalarca çalınacaktı.Muile mandolinine tekrar dokunacaktı,bir parça huzur için.....
Muriel: Muriel kütüphaneye gelmişti Mandolin sesi duymaya başladı daha önce dedesiyle yine burda karşılaşmıştı ancak o olduğunu bilmiyordu. Kırmızı koltuğa oturdu.Şarkısını söylemeye devam etti. Ainur müziklerini duyar gibi oldu bir ara.
CursedFeanor: Muile aylar önce burada çalmıştı,dostları için.Kütüphanenin bahçesindekiler nerelerdeydi şimdi.....Feanor uyumaya devam ediyordu.O ateşten bir ruhtu ancak uyuyordu bu inanılmazdı..Ve bundan inanılmazı Yeşil ormandı dostlarını sarıp kucaklayan..Aynı ezgi devam etti.......
Muriel: Muriel susmuş ve gözlerini kapanıvermişti Rüyadaydıı. Yer aynı yerdi ve karşısındaki Dedesi Feanordu. Muriel duraksadı tepki veremedi rüya mı gerçekmi algılayamadı Rüyaların tanrısı Lorienin bir hediyesi miydi bu... Karşısındaki dedesiydi....
CursedFeanor: açılan kapıdan içeri girdi Feanor torunu'nu bir şekilde tanıdı,çocukken mırıldadığı şarkı,yıllar önce savaşlardaki cesur bir elf kızının gözleri tanıtmıştı.Ve aylar önce görmüştü bir kere onu.Sadece yanına gidip çenesinden tuttu ve birden her yer dökülen yapraklarla Yeşil Orman'dı..Feanor torununa "Artık evindesin.." diyebildi her ikisinde de huzur dolu bir ifade vardı.....
Muriel: nasıl nasıl diyebildi muriel gözlerinden dökülen iki damla yaş yanaklarından süzüldü. Sessizce bakabildi karşısında tüm heybeti ile duran Kral Feanora.
CursedFeanor: "Mandos'a karşı çıktım.Noldor'u bilirsin kanında var.Birgün fani dünyaya tekrar bir fani olarak dönersem Yeşil Ormanda olacak bu,sevdiğim dostlarımın olduğu yerde" Ve elleriyle yaşları silerek devam etti kral "Asla unutamıyorsun Muriel,savaşlar hep benimle,biraz huzur için teşekkür edeceğim ise dostlarım.Birgün gelir de tekrar savaş gelirse omuz omuza olmak istediğim dostlar.Ve sakın unutma burası evin,onun için gerekirse savaşmalısın.Daha önce yaptığın gibi.." birden hafif bir esinti geldi batıdan,yapraklar savruldu ve Muile'nin müziği tekrar duyuldu.Feanor gülümseyerek "Ama şimdi değil, bir parça hüzün ve huzur..."
Muriel: Muriel konuşamıyordu Sevincinden ni diyeceğini bilemiyordu. Dedesinin artık dönmesini istiyordu artık. Sustu bir şey diyemedi.Başını dedesinin dizlerine dayadu çocukluğunda yaptığı gibi.Masallar ve o ilahi müzik... Huzur tüm bedenini kapladı murielin.
CursedFeanor: ”Tanrılar; beklediğim şenlik bu muydu.Bir parça gözyaşı ve birini mutlu edebilme".diyerek torununun başına koydu bir elini diğeri ile gök yüzüne seslenir gibi yukarıyı işaret ediyordu"Evet" diye bir ses duyuldu arkalarından.Feanor'un Valar'dan en sevdiği Nienna yanıtlamıştı."Evet Feanor,bu senin şenliğin rüyandan uyandığında tekrar ölümlü dünyaya döneceksin..." ve bir kapıdan çıktı gitti Nienna."Feanor açık kapıya bakarak Muriel'e sordu "Ben de oradan gitmeliyim öyle değilmi?sevgili torun."yavaşça ayağa kalktılar....
Muriel: Elf hanımı küçük bir çocuk ürkekliği ile Dedesine bakıyordu Beraber gidelim bende gelicem sizinle dedecim. Yalnız bırakmıyacağım sizi.Dedi ve dedesinin elinden tutarak ilerlediler...
CursedFeanor: Feanor etrafına bakındı... Muriel'e bakarak onu yalnız bırakmak zor geliyordu.Ancak kapının ardında bir tuzak varsa onu dahil etmek istemiyordu"Bu benim yüzleşmeme gereken bir yol Muriel.Anlamalısın ve güçlü olmalısın.Şimdi senden ayrılıyorum,tekrar bulmak için.Umut bir parça umut için teşekkürler kızım..." Ve Feanor esen rüzgarların içinde Muriel'i yalnız başına bıraktı.Feanor gözyaşlarına zor hakim oluyordu "Tekrar buluşacağız....." Ve Karanlıklara açılan kapıya daldı...Neden sonra Muile'nin müziği kesildi... Aradaki bağ kopmuştu..rüyaların sonu ne olacaktı.Feanor açısından anlatan yine Muile olacaktı
Muriel: Terkedilmiş bir çocuk gibi hissetti muriel kendini gözyaşları durmaksızın yanaklarından süzüldü.Elleri bomboş kalmıştı. Yüreği buz kesmişti. Dedesi onu duysun diye şarkısını yüksek söylemeye başladı ne gidebiliyor ne hareket edebiliyor nede rüyadan uyanabiliyordu...
CursedFeanor: Onu duyan birisi vardı elbette, Muile..Tekrar mandolinine dokundu ,hani o Muriel'in mırıldandığı şarkıyı çalıyordu.Bir kapı da Muriel için açıldı.Aydınlık... Ve rüzgarın yaklaştıkça zayıfladığı müzik sesinin daha iyi duyulduğu bir kapı.....
Muriel: Işığa doğru ilerledi elf hanımı ışık gözlerini kamaştırdı. Bir şey göremiyordu ışıktan duyduğu müzik sesiydi.Eşlik etmeye devam etti.Göz yaşları halen dinmemişti şarkısına hıçkırıkları karışmıştı.
CursedFeanor: Nerdanel,Feanor'un eşi kapının ardında Muriel'i bekliyordu.Onunla birlikte şarkıyı söyledi,ve "Evindesin sevgili torunum,diye arada bir iki kelime söyledi" ve rüya Muriel için sona ermişti......Uyandığında yine Yeşil Orman'da olacaktı.....
Muriel: Muriel büyük annesini hiç görmemişti Karşısındaki inanılmaz güzellikteki elf hanımını görünce şakına döndü muriel. Uykudan uyanmıştı kütüphanedeydi.Karşısında beyazlar içinde bir ladyi vardı ve ona torunum diye hitap ediyordu.Şaşkınlık la mutluluk arasında karşısındaki inanılmaz güzellikteki ladye baktı. Ondan bir söz bekliyordu.Gülümsyebildi yalnızca.
CursedFeanor: Elf hanımı kollarını açarak "Valar bunu istedi Muriel...Ve ben senin büyükannen Nerdanel,sadece sizin için Valinor'dan Ortadünya'ya geldim.Feanor'a umut veren sensin,bunu unutmayacağım.Ve şimdi onu görmeye gidiyorum,bana katıl hadi...." diye Muriel'e seslendi Nerdanel
Muriel: muriel hala rüyadamıyım be diye düşündü Nardanelin elinden tuttu bir saat öncesinde kimsesizdi şimdi hem dedesi hem büyük annesi yanındaydı. Nardanelin peşi sıra ilerledi...
CursedFeanor: Müziğin kuvvetlendiği nehir kenarına vardılar.Ve Muile oradaydı bir kayanın üstünde oturmuş mandolinini çalıyordu.Yaklaştılar ve Muile birden durdu.Ayağa kalkarak gelen iki elf hanımını selamladı "Hanımım yoksa siz,şarkılardaki.Elenha....."diyecekti ki Nerdanel konuştu "Evet ben Elenhaira,sadakatini sunduğun kişinin eşi.Ve bu sadakatin Feanor'a yardımcı oldu mu?".Muile uyumakta olan Feanor'a baktı artık ışık saçmıyordu."Karanlık kapıdan geçerken" diye uyandı Feanor karşısında kimin olduğunu görmek için buğulu olan gözlerinin bir iki dakikaya ihtiyacı vardı.Muile'nin orada olduğunu bilir gibi tekrarladı "Bir şarkı yazman için rüyamı anlatacağım sonra Muile,adı da karanlık kapıdan geçerken olacak" .Muile başka bir yere bakıyordu Feanor yattığı yerden doğruldu......
Muriel: Muriel konuşulanlardan bir şey anlayamıyordu Muile kimdi burası neresiydi. Gülümseyerek dedesine baktı yaramaz bir kız çocuğu gibi ona göz kırptı.
CursedFeanor: Feanor ozanın baktığı yöne döndüğünde onları gördü.Herhalde bu da bir rüya olmalı diye geçirdi içinden.hiç uyanmak istemediği türden...Feanor birden toprağı hissetti,yaşıyordu ve bunu torununa borçlu olduğu aklına geldi..."Cesur,çok cesursun genç elf hanımı" ve Nerdanel'in elini öperek "Sonunda lady'im size layık olduğumu sanıyorum.Yeşil Orman'a gelişiniz bunu kanıtı olmalı" ve Muile'ye dönerek en sevdiğimiz şarkıları çal.çal dostum Muile,büyük ozan.Şenlik olsun,Kutlu bir gün olsun hepimiz için.." diye ozana seslendi.Şimdi mutluluğun şarkıları söyleniyor ve çalınıyordu..Ormanda bir gezintide
Muriel: Muriel şarkıları hatırlıyordu ama nasıl biliyorum ben bu şarkıları diye düşünürken anılar canlandı çocukluğu geçti gözlerinin önünden Nardanel ve Feanorun yanında küçük bir kız çocuğu Feanorun ozan dostu Muile geçmiş hafızasında belirmeye başladı babası annesi uruklar tarafından öldürüldükten sonra Nardanel ve Feanor bakmıştı torunlarına ancak bir gün orklar onlardan kaçırmıştı onu. Muriel inanılmaz mutluydu. Dedesi artık dönmüştü ve büyükannesi gözyaşları halen yanaklarından sızıyordu ama mutluluktan.
|
|
|
Post by CursedFeanor on Sept 14, 2006 14:42:15 GMT 3
ertesi gün bir ozanın dolaştığı yazar parşomenlerde.Ozan Muile Yeşil ormanı geziyordu.Mandolinin tellerine dokunarak ve bazen şarkı söyleyerek.Şarkı bir şenlikten söz ediyordu....
"Sonunda kavuştu iki aşık Elenhaira'ydı şarkılardaki, Feanor'un aşkı.. CursedFeanor'du şarkılardaki Nerdanel'in aşkı
Ve şenlik olsun dedi Noldor kralı Konaklar,Salonlar ve evlerden mutluluk şarkıları yükseldi..."
etrafında birkaç elf çocuğuna gülümsüyor arada da şarkısını söylemeye devam ediyordu ozan.....
Yeşil orman'da bir gezintide......(Son)
|
|